maar om het onderwerp flakes enigszins te scheiden van het onderwerp flakes ... enfin, je begrijpt het wel.
Inderdaad, na menig avontuur - en ook wel omdat het weder tot binnenactiviteiten noodt -
heb ik me teruggetrokken in de eclectische ruimte, en werd het geval flakes onder de loupe genomen.
Men heeft hiervoor een aantal zaken nodig.
tabak, druk, en een bindmiddel om de tabak bij elkaar te houden.
Druk is eenvoudig ;
een hydraulisch pompje, een gelaste kader, een mal en een persblokje.
Het kader is in profiel van 4 x 8.
De geleiding kan enkel parallel naar boven of naar beneden, wat onder druk staat kan niet per toeval alle kanten uitschieten.
De mal is uit ertalon gefreesd, een soort taai nylon. Het "gat" is 4.5 x 8 cm.
Het pompje geeft zes ton druk, wat dus neerkomt op max 166 kg per cm².
Tabak, de eenvoudigste component. Goed gedroogd na de oogst, bladeren in ruime stukken gescheurd, daarna de bevochtigde tabak geroosterd.
Hier duikt een probleem op.
Heel de partij moet dezelfde vochtigheidsgraad hebben, dus in principe lang "gesloten" verpakt zijn. Een droger blad ertussen,
en je flake valt uiteen zoals een geschifte saus.
De vochtigheidsgraad is primordiaal.
Met véel passen en meten kom ik - op mijn hygrometer - op 62 % uit;
lager : de tabak bindt niet;
hoger : het vocht kruipt uit de mal;
vergeet niet dat we met bijna zes ton op een sponsje gaan staan.
Bindmiddel/vochtstabilisator.
er is alleszins een stevig percentage "plakmiddel" nodig om de tabak samen te houden.
Als minst kankerverwekkend bij verbranding schijnt maltose een redelijke keuze te zijn.
Alle persingen zijn uiteindelijk op 62 % gebeurd.
Zonder vochtstabilisator : hij droogt "uiteen"
met bindmiddel 5 % op droog product : hij houdt;
met bindmiddel 10 % op droog product : hij plakt
5% bindmiddel, geperst op 62 % en nagedroogd tot 52 %
gaf in mijn ogen de best rookbare tabak.
Maar dat is een persoonlijke mening natuurlijk.
S
Indrukwekkend !
