´k Had voor-vorige week, vrijdagmorgen, besloten om een baard "te laten staan".
En eerlijk ? Zaterdagmiddag was het resultaat nog niet overweldigend. Mijn vrouw - toeverlaat in moeilijk beoordeelbare vraagstukken- zei : in strijklicht zie je hem al.
"Al" ! ... hét schamper navoegseltje, de domper op de zelfgenoegzaamheid.
In Wuustwezel aangekomen had ik snel door dat ik niet de enige met een baard was.
´n BAARD dan, welteverstaan.
Maar, zoals in veel sporten geldt : de voorbereiding is het halve werk; als het op "baard" aankomt is het wellicht efficiënter om als marathonloper dan als spurter te denken.
Het kon de pret niet drukken.
En hóe weeral ? Amusante interacties, ´n onderonsje met oude bekenden, een sommelier, een pianostemmer én een boswachter leren kennen. U zegt het maar !
Eén van de revelaties van de dag was de Guillotine, in het correcte glas.
Eindelijk een naam die in principe voor elke zacht-kruidige tripel dienstig kan zijn. Een doordrinkbier van 8,5% vol

Er werd over baarden, verzorging en olie gepraat,
en kijk ! Plots was er strijklicht, en Jeanet die naast mij zat zei : warempel, jij hebt ook een baard !
Men zou voor minder glunderen !
De lokatie is - het verkeer niet te na genomen - heerlijk om met enkele tientallen genoten een rookfeest te houden. Mét een hilarische tombola ! Animo van de bovenste plank. Bedankt Arno, je Heinrichs 15 is uitmuntend !
´k Zit hem rustig in een pijpje te roken, met zacht getinkel van een windmobiel op de achtergrond.
Even mijmeren, en aftellen naar een volgende meeting.