DerkM
Geplaatst: 13 jan 2023 13:44
Geachte genieters,
Leuk om hier te zijn! Het voelt als onder vrienden. Ik ben Derk (50) uit Zwolle. Kocht mijn eerste pijp stiekem op mijn 17e. Achter in de tuin voor het eerst aangestoken, en ik werd groen van de misselijkheid. Van de Sail Wit. Maar ik hield vol. Ik ben mijn hele leven al betoverd door de heerlijke geur die een pijp kan hebben. Iemand die met pijp in de mond op straat passeert, en een beetje van die geur in je neus. Hoewel het natuurlijk begon als een beetje interessantdoenerij ben ik de pijp altijd trouw gebleven. Want ik werd na een tijdje toch echt bevangen door de rust en het genieten dat er bij komt kijken. De maatschappij is niet echt vriendelijk meer voor onze genieterij. Maar ik merk ook dat het voordelen heeft. Die steeds zeldzamere keren dat je echt ergens fijn en rustig kan roken maken dat je er dan ook extra van geniet. Want dat is de essentie: niet de hoeveelheid, maar de kwaliteit. Ook al is dat maar soms.
Ik rook graag University Flake van Peterson, maar die is niet meer in de handel. Willem Schimmel wees me kort voor zijn sluiting op het feit dat deze tabak nu door het leven gaat als Rattray's Wallace Flake. Ik heb gelijk een ladinkje aangeschaft. Je weet maar nooit in deze onzekere tijden. Ik kan jullie nog niet zeggen of het er echt op lijkt, omdat ik mij eerst door mijn laatste voorraadje van het origineel heen puf. En dat kan nog even duren. Want zoals gezegd: liever soms lekker rustig, dan vaak ergens tussendoor. Dat past niet bij de manier van pijproken die ik fijn vind. En af en toe rook ik ook wel eens een andere tabak tussendoor. Bijvoorbeeld een eenvoudige doch voedzame Neptune. Niks mis mee, wat mij betreft. En de omgeving vindt het ook lekker.
En dan de pijp: liefst een rechte. Billiard, Army, Dublin, Bulldog. Klassiek. Hij moet lekker in de hand liggen. Ik heb er nu een stuk of 12. Dat zijn uiteindelijk de beste uit mijn ooit veel grotere verzameling. Veel was niet echt goed en heb ik in de loop der tijd weggedaan. Een aantal had ik er alleen voor sentimentele redenen, maar die rookte ik niet. Nu alleen nog kwaliteitspijpen, die ik stuk voor stuk echt met plezier rook.
Ik schreef dat het pijproken op mijn 17e een beetje stiekem begon. Nu, 33 jaar later, is het net als het begin: het is weer stiekem geworden. Door alle goedbedoelde regels die we elkaar maar willen opleggen. Tabakswinkels zijn stiekeme zaakjes geworden met dichte gordijnen. Raar hoor. Gelukkig hebben we elkaar nog hier. Blijf genieten allemaal. Met een grote groet, Derk
Leuk om hier te zijn! Het voelt als onder vrienden. Ik ben Derk (50) uit Zwolle. Kocht mijn eerste pijp stiekem op mijn 17e. Achter in de tuin voor het eerst aangestoken, en ik werd groen van de misselijkheid. Van de Sail Wit. Maar ik hield vol. Ik ben mijn hele leven al betoverd door de heerlijke geur die een pijp kan hebben. Iemand die met pijp in de mond op straat passeert, en een beetje van die geur in je neus. Hoewel het natuurlijk begon als een beetje interessantdoenerij ben ik de pijp altijd trouw gebleven. Want ik werd na een tijdje toch echt bevangen door de rust en het genieten dat er bij komt kijken. De maatschappij is niet echt vriendelijk meer voor onze genieterij. Maar ik merk ook dat het voordelen heeft. Die steeds zeldzamere keren dat je echt ergens fijn en rustig kan roken maken dat je er dan ook extra van geniet. Want dat is de essentie: niet de hoeveelheid, maar de kwaliteit. Ook al is dat maar soms.
Ik rook graag University Flake van Peterson, maar die is niet meer in de handel. Willem Schimmel wees me kort voor zijn sluiting op het feit dat deze tabak nu door het leven gaat als Rattray's Wallace Flake. Ik heb gelijk een ladinkje aangeschaft. Je weet maar nooit in deze onzekere tijden. Ik kan jullie nog niet zeggen of het er echt op lijkt, omdat ik mij eerst door mijn laatste voorraadje van het origineel heen puf. En dat kan nog even duren. Want zoals gezegd: liever soms lekker rustig, dan vaak ergens tussendoor. Dat past niet bij de manier van pijproken die ik fijn vind. En af en toe rook ik ook wel eens een andere tabak tussendoor. Bijvoorbeeld een eenvoudige doch voedzame Neptune. Niks mis mee, wat mij betreft. En de omgeving vindt het ook lekker.
En dan de pijp: liefst een rechte. Billiard, Army, Dublin, Bulldog. Klassiek. Hij moet lekker in de hand liggen. Ik heb er nu een stuk of 12. Dat zijn uiteindelijk de beste uit mijn ooit veel grotere verzameling. Veel was niet echt goed en heb ik in de loop der tijd weggedaan. Een aantal had ik er alleen voor sentimentele redenen, maar die rookte ik niet. Nu alleen nog kwaliteitspijpen, die ik stuk voor stuk echt met plezier rook.
Ik schreef dat het pijproken op mijn 17e een beetje stiekem begon. Nu, 33 jaar later, is het net als het begin: het is weer stiekem geworden. Door alle goedbedoelde regels die we elkaar maar willen opleggen. Tabakswinkels zijn stiekeme zaakjes geworden met dichte gordijnen. Raar hoor. Gelukkig hebben we elkaar nog hier. Blijf genieten allemaal. Met een grote groet, Derk