DUNHILL

[Ribbon]

Mijn James Upshall heeft erg veel weg van deze pijp. De kop is van dezelfde vorm en de nervatuur doet er mijns inziens niet echt voor onder (ook een straigth-grain). De kleur is precies hetzelfde. Het mondstuk bij de Upshall is iets gebogen. Verder is de witte stip het enige verschil.

Maar goed, misschien rookt de Dunhill wel nóg goddelijker .

[janneman]

Ik denk dat er een aantal factoren een rol spelen WInslowcollector. Om te beginnen is er inderdaad de merknaam Dunhill. Lange geschiedenis (zoals een beperkt aantal andere merken) en dateerbare pijpen over het grootste deel van die geschiedenis maker er alvast een geschikt verzamelobject van. Verder zorgt ook de van oudsher redelijk hoge tot heel hoge prijs van Dunhill voor een aura van exclusiviteit. Nu heeft dat op zich niet zo veel met rookgenot te maken, maar dat geldt in feite voor alles wat pijpen boven het gemiddelde doet uitsteken. Het plezier van een bovengemiddelde pijp is nu eenmaal niet alleen het roken, maar ook alles wat je van zo'n pijp weet. Het verschil zit, in elk geval voor een deel, tussen de oren van de eigenaar. Dat geldt niet alleen voor Dunhill, dat geldt eigenlijk voor alle topklasse pijpen.

Is het dan alleen tussen de oren? Nee, dat lijkt me niet. Naast hoe een pijp rookt en wat je ervan weet spelen andere factoren ook een rol; zoals hoe mooi is een pijp. Op zich is dat volstrekt subjectief, de een houdt van understated klassieke modellen die nauwelijks opvallen, de ander geeft de voorkeur aan meer spectaculaire, extravagante modellen.

Dunhills hebben bepaalde kwaliteiten, al spelen die zich voor een groot deel op een ander vlak af dan nervatuur en fantastische vormgeving. Dunhill is een merk van traditionele vormen, dus door hun vorm vallen de pijpen niet op, tenzij je de perfectie ziet die ze in hun vormen hebben. En dat is een nogal subtiel genoegen vrees ik, iets dat de meeste mensen niet niet zo heel erg kan boeien en vaak zelfs niet opvalt. Probleem is, voor mensen die het wel zien steekt het ook meteen af; in een zaak als Heinrichs herken ik de Dunhills letterlijk uit duizenden, puur aan de manier waarop hun mondstukken zijn gevormd, en aan de nauwkeurigheid waarmee die toch veel voorkomende pijpmodellen zijn uitgevoerd. Alles klopt precies. In feite is dat wat maakt dat een Dunhill alvast ergens tussen de 300 en 500 euro kost, zonder dat er iets bijzonders aan de hand is.

Daar hoort ook bij dat voor Engelse fabrikanten van oudsher de nervatuur nooit echt een hoofdrol gespeeld heeft. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Denen is het gewoon geen factor waar erg op gelet werd. De meeste Engelse pijpen waren en zijn niet in contrasterende beitsen afgewerkt, maar gewoon in één kleur, en vroeger waren die kleuren vaak ook nog eens zo donker dat je de nerf amper kom zien. Dat was niet om iets te verstoppen, het was gewoon een opvatting over hoe een pijp er uit hoort te zien.
Alleen als er eens af en toe wat bijzonders voorbij komt, zoals deze pijp, dan maken ze er wel wat van, en hangen daar dan ook meteen een prijskaartje aan dat duidelijk maakt dat dit geen gewone Dunhill is. En als een standaard Dunhill al 5 tot 10 keer zo duur is als een gewone pijp, dan kun je dat hier ook verwachten.

Kijkend naar deze pijp; de ene straight grain is ook de andere niet, en ook onder straight grains is dit wel een uitzondering. Ik zou, als ik een pijp als deze zie, willen dat Dunhill zo'n pijp halverwege de productie overdroeg aan een andere pijpmaker; ik heb zelf het idee dat deze pijp met een wat contrastrijkere beits nog veel mooier zou zijn, maar nu net op dat gebied heb ik Dunhill nooit zo sterk gevonden. Nu is het typisch Engels understatement geworden.

[Mus]

Het is een mooie pijp, daar niet van, maar ik weiger te geloven dat een Dunhill die honderd keer zo veel kost als een gemiddelde Big Ben, Butz Choquin, Chacom, etc. ook honderd keer zo fijn rookt.

[Winslow Collector]

Dank voor de uitgebreide uitleg/argumentatie, Janneman.

Tuurlijk is smaak en voorkeur voor ingetogen modellen een persoonlijke keuze. En inderdaad heeft de één meer oog voor subtiliteiten dan de ander, ongeacht hoe dik de portemonnee is.

Ik weet inderdaad onderhand het verschil tussen een straight grain en een straight grain. Ik bedoel: je hebt een foutloze rechte nervatuur in een pijp, wat een straight grain is. En je hebt een foutloze rechte nervatuur in een pijp, waarbij de nerven erg fijn zijn, op egale en gelijke afstand van elkaar liggen en zo dun zijn als veren of haartjes. Als "straight grain liefhebber" (of "gestoorde" ) heb ik diverse soorten straight grain kwaliteiten tussen mijn (ik denk) 60-80 straight grains van diverse merken. Echter, ik heb nog nooit meer dan 900 euro voor zo'n pijp betaald, waarvan ik er zeker 10-20 naast een Dunhill als in dit topic durf te leggen.

Ach, al jouw argumenten zijn duidelijk en reeds bekend. Wat je schrijft over die donkere beitsen en zo, dat wist ik nog niet. Van het begin af aan vallen mij JUIST de structuren en grains van het hout op. Vandaar waarschijnlijk mijn voorliefde voor mooie grains (straight, cross, flame) en het al redelijk vroeg "loslaten" van merken als Hilson, Peterson, BigBen en BC en de overstap naar voornamelijk Winsløw met toch ook redelijk wat Stanwells en DB freehands. (en enkele andere merken).

Ik moet mijn queeste naar de verantwoording van prijs/kwaliteit verhouding bij Dunhill maar opgeven, denk ik. Ik begrijp je argumentatie, maar met "aura's" en cultus kan ik niet veel om een rationeel oordeel te vellen over prijs/kwaliteitverhouding. Ik ken ook uit andere sectoren dergelijke voorbeelden. Zoals die keuken-vuilbakken van VIPP. Kosten rond de 500 euro. En de maker heeft in een interview toegegeven, dat ze schathemeltje rijk zouden worden als ze die dingen voor 80 euro zouden verkopen, want de productiekosten bedragen maar enkele tientjes. Maar ja, men is gek genoeg om 500 euro te betalen voor 80 euro aan kwaliteit, winst, tussenhandel en productiekosten, dus zijn ze wel gek om het niet te incasseren.

Misschien koop ik binnenkort eens zo'n Dunhill (nee, niet de van 6550 euro ) om te kijken wat er nu zo speciaal is aan dit merk. Mijn voelsprieten maar eens uitsteken om ergens een mooie korting te bedingen. Enerzijds fascineert die cultus me wel, anderzijds denk ik dan, dat ik voor een Christmas-Edition van Dunhill (1200-1400 voor een gelakte of gezandstraalde pijp, dus geen nerf te zien) een dikke Winsløw PC PLUS nog een B'tje zou kunnen kopen, waarbij ik beide grains kan bewonderen.

Mocht ik er ooit eentje kopen (een Dunhill dus) ga ik dat op dit forum zeker melden. INCLUSIEF de evaluatie over die pijp en de rookkwaliteiten.

[janneman]

Het is een mooie pijp, daar niet van, maar ik weiger te geloven dat een Dunhill die honderd keer zo veel kost als een gemiddelde Big Ben, Butz Choquin, Chacom, etc. ook honderd keer zo fijn rookt.

Hij rookt zelfs geen 10 keer zo goed, als ik mijn eigen pijpenrek als norm mag hanteren. Maar mijn enige Dunhill is wel een van de beste pijpen die ik heb. Ik kan niet zeggen de beste, omdat ik voor verschillende tabakken en verschillende gelegenheden en gemoedstoestanden verschillende pijpen heb. In zijn soort -een gemiddelde pijp voor als ik er eens rustig voor ga zitten- is het wel de beste, maar zelfs dat laat zich niet uitdrukken in 2 keer -of 10 keer of 100 keer- zo goed als de nummer 2 in dat rijtje.

Truc is dat het bij een pijp niet alleen gaat om hoe hij smaakt (meer of minder lekker dan andere pijpen met dezelfde tabak). Andere factoren als smaak die waardering voor een pijp kunnen bepalen:
-Hoe goed rookt hij (en dan bedoel ik technisch: droog roken, leeg roken, reutelen, schoon houden)?
-Hoe mooi vind ik hem (is voor iedereen anders, voor mij vooral de grote vorm en hoe hij in de hand ligt, in nervatuur eigenlijk alleen bij sandblast. Voor Winslow Collector hoort hier zo te zien vooral de nervatuur bij, en -misschien voor anderen misschien de kleur of zilverwerk of afmetingen)?
-Heeft de pijp een speciale betekenis voor me ('mijn opa had zoiets', of 'hoort bij die gebeurtenis in mijn leven')?
-Heeft de pijp een bepaalde historische betekenis die mij aanspreekt (goudse pijpen, het eerste model Butz Choquin, Peterson, en ja, hier doet Dunhill meestal ook wel mee)?
-Hoe exclusief is een bepaalde pijp?
-Past de pijp soms in een reeks die iemand verzameld?

Ik denk dat er nog veel meer zijn op te noemen. Smaak en hoe een pijp rookt zullen vermoedelijk bij de meeste mensen wel bovenaan staan, maar ik denk dat als je naar het bovenstaande rijtje gaat kijken, je al zult zien dat verschillende mensen verschillende punten hoger of lager waarderen. En binnen elk punt zijn vast ook nog wel onderverdelingen aan te brengen. In feite leiden al dit soort factoren tot een krijs/kwaliteitsverhouding; naarmate een pijp op meer punten scoort vinden we hem beter, en vervolgens is er ergens een -voor elk van ons andere- prijsgrens waarbij je zegt 'dat heb ik er dan wel voor over'. En als een andere pijp op even veel punten scoort maar goedkoper is dan scoort die beter in prijs/kwaliteit.

[St Patrick]

Met alle respect voor het merk, komt er bij mij geen Dunhill pijp... Ik vind de modellen en typen niet mooi in afwerking en eerlijk gezegd; voor dat geld laat ik liever mijn eigen pijpen, op maat, maken...

[smoking-rob]

De DR six star heeft de hoogste graad van straight grain perfectie in de Dunhill range.
Blijft natuurlijk een "silly price"...
Voor wat betreft de rookeigenschappen van een Dunhill pijp, mijn ervaring is deze: ik ben begonnen met pijproken op mijn zeventiende en had al snel heel wat pijpjes in de NLG50-100 klasse.
Daar ik zaterdagwerker bij de PTT was had ik zo'n kleine 400 gulden aan maandinkomsten om te besteden naar mijn inzicht.
Ik denk dat ik 19 was toen ik mijn eerste Dunhill kocht bij Stan Konings in Tilburg, een net uitgebrachte serie Cumberland Dublin groep 4 rechte pijp, na dat hij mij overtuigde dat dit de beste pijpen waren die hij kende. Hij kostte 320 gulden.
Toen ik hem voor de eerste keren rookte kwam mij een zeldzaam smaakvol en droog rookgenot tegemoet, ik kon haast niet geloven dat een pijp zo heerlijk kon smaken! Echter ik was jong en mijn smaakpapillen zullen écht wel beter zijn geweest als nu.
Sinds die tijd is elke Dunhill pijp die ik gekocht heb eigenlijk een poging geweest om die beleving weer te krijgen en dat is niet helemaal gelukt. Misschien ben ik nu meer gewend aan de kwaliteit van een Dunhill, misschien was die eerste gewoon de beste, misschien jaag ik schaduwen uit het verleden na.
Die eerste brak op een gegeven moment maar kon wel gerepareerd worden met oa een zilveren band.
Na verloop van tijd liet hij los en had ik hem afgeschreven eigenlijk.
Nog niet zso heel lang geleden kwam ik hem weer tegen in een kast en met reparatietape kon ik hem weer rookbaar maken.
En wat blijkt: inderdaad mijn beste pijp, zo zacht en smaakvol!

[Arno]

Ik heb nu 3 Dunhill pijpen. 1 kleinere Dunhill prince (jaren '20 afkomstig van Estervals), 1 Dunhill Bruyere pot (1976 van Ignoro) en 1 Dunhill (jawel) Root Briar uit de jaren '80 van ebay. Een klein churchwarden model. Helaas ligt de Root Briar nog steeds in reparatie bij Vandaahl aangezien er een verstopping in de steel zit. Hierdoor heb ik deze nog niet echt kunnen roken.. De Dunhill prince rookt ok maar ik moet er nog een klik mee krijgen. De Dunhill Bruyere pot echter.. Wauwwww... In maar een paar weken tijd is deze verreweg mijn favo pijp geworden. De ijkpijp voor nieuwe tabakken en oude waarmee ik geen klik kreeg. Zo'n beetje alles wat ik uit deze pijp rook smaakt ge-wel-dig, optimaal. En de pijp zelf rookt ook als een droom. Bij de meeste pijpen moet ik tijdens het roken een rager in de steel stoppen vanwege het vocht. Bij deze nog NOOIT. Ook niet met vrij vochtige tabakken. Zelfs m'n Winslows krijgen dit niet voor elkaar.. Maarrrrr... Ik heb voor geen van de pijpen de hoofdprijs betaald. Zelfs geen hoge prijs. Ok, de prince was wat duurder maar goed. Ik ga echt geen superdure Dunhill betalen (ook al had ik het geld ervoor). Een absolute straight grain heeft geen prijs van duizenden euro's. Dat heeft alleen maar de (merk)naam van iets. En daar ga ik niet voor dokken.

Enne WC, probeer een Dunhill van voor 1967 op de kop te tikken. Deze zijn de beste. Of je moet strontgeluk hebben net als mij met de Dunhill Bruyere pot..

[Winslow Collector]

Enne WC, probeer een Dunhill van voor 1967 op de kop te tikken. Deze zijn de beste. Of je moet strontgeluk hebben net als mij met de Dunhill Bruyere pot..

Helaas Arno, ik koop uitsluitend nieuwe pijpen, nooit estates. Hoe goed ze ook gereinigd mogen zijn. En dat moet ook niet uitmaken: een nieuwe Dunhill moet vergeleken kunnen worden met nieuwe pijpen van andere merken. Het zijn de nieuwe pijpen waar ze een vermogen voor vragen, dat wil ik dan weleens vergelijken met nieuwe pijpen van andere merken van (ver) onder de 1000 euro.

Verder met alle respect naar jouw argumenten, maar ik heb nog nooit een ragertje nodig gehad om vocht uit een pijp te halen. Dat is meteen het nadeel van dergelijke reviews van anderen te hoog te waarderen: hoe is de rooktechniek en rookkunst van degene die de pijp beoordeelt. Niet dat ik "beter" zou roken, maar ik kan een pijp alleen maar zelf beoordelen. En die beoordeling is grotendeels subjectief. Probleem numero uno is al, dat jij en ik totaal verschillende soorten tabak roken: Engelse blends versus zoet spul.

Mijn kritische vraag is eigenlijk begonnen om objectief (rationeel) argumenten te vinden voor de prijs/kwaliteit verhouding. En dat gaat heel moeilijk worden, heb ik al in de gaten. En dat ligt zeker niet aan jullie hoor, ik waardeer jullie reacties enorm, moge dat duidelijk zijn.

En even rottig doen (maar niet kwaad bedoeld hoor), maar even naar jouw "cijfers" kijkend: van de 3 Dunhills die je hebt heb je met eentje nog geen klik, de ander nog niet kunnen beoordelen wegens een verstopping in het rookkanaal en de derde rookt als een droom.
Als ik die "score" op mijn ruim 150 (inmiddels 160?) Winsløws zou moeten toepassen, zou ik er met ruim 50 geen klik hebben, zouden er ruim 50 nog niet beoordeeld kunnen worden en zouden er ruim 50 perfect roken.
Gelukkig (is niet eerlijk als vergelijking, ik weet het, ik pest je maar een beetje) heb ik met maar 1 Winsløw geen klik en roken al die andere helemaal perfect. En ik rook er 2 niet waarvan 1 van die 2 een tweede exemplaar is van de Harlekin die ik als "belegging" bewaar en de andere een zeer bijzonder maatwerkstuk is geworden dat ik ongerookt wil houden.

Dan is er nog de kwestie van de prijzen van al die pijpen...

Ach, het is waarschijnlijk net zoals met vele andere zaken, o.a. met mijn andere passie: whisky. Is een whisky van 300 euro nu echt 6 keer lekkerder dan die van 50 euro? Nee, ook hier zijn vele (irrationele én rationele) factoren aan het werk die die prijzen bepalen. En zo kunnen we nog veel meer dingen opnoemen, denk ik.

[Arno]

En even rottig doen (maar niet kwaad bedoeld hoor), maar even naar jouw "cijfers" kijkend: van de 3 Dunhills die je hebt heb je met eentje nog geen klik, de ander nog niet kunnen beoordelen wegens een verstopping in het rookkanaal en de derde rookt als een droom.
Als ik die "score" op mijn ruim 150 (inmiddels 160?) Winsløws zou moeten toepassen, zou ik er met ruim 50 geen klik hebben, zouden er ruim 50 nog niet beoordeeld kunnen worden en zouden er ruim 50 perfect roken.
Gelukkig (is niet eerlijk als vergelijking, ik weet het, ik pest je maar een beetje) heb ik met maar 1 Winsløw geen klik en roken al die andere helemaal perfect. En ik rook er 2 niet waarvan 1 van die 2 een tweede exemplaar is van de Harlekin die ik als "belegging" bewaar en de andere een zeer bijzonder maatwerkstuk is geworden dat ik ongerookt wil houden.

Haha, je hebt ook wel gelijk hoor Voor het "perfecte" merk Dunhill geen hoge score. Maar ja, die root briar is 2e-hands en die verstopping komt waarschijnlijk door de vorige eigenaar. Kan Dunhill ook niets aan doen.. En ik hou ervan mijn tabakken vrij vochtig te hebben (persoonlijk voorkeur/tik) en misschien zever ik wel een hoop hahaha Het is voor mij als beginnend pijproker (let wel ik rook nog maar ongeveer 1,5 jaar) gewoon een ontdekkingsreis. Qua pijpmerken en qua tabaksmerken. Eerst had ik een Peterson tik en laatste tijd heb ik me wat gestort op Dunhill. En zo ontdek ik dingen. En misschien over een paar jaar als m'n rooktechniek beter is dat ik weer nieuwe dingen bij dezelfde pijpen ontdek. Maar hoe dan ook, die Dunhill Bruyere pot, daar kan nu op dit moment bij mij geen Winslow tegenop. Hoe goed die ook roken.
Enne, estate pijpen kunnen ook een prima belegging zijn

[Henk de Jong]

'tuurlijk betaal je voor een Dunhill een (groot?) deel de naam. Echter de perfect afgewerkte klassieke vormen bieden mij op dit moment het meeste visuele genot en dat gecombineerd met de zeer goede rookeigenschappen zorgen ervoor dat ik meestal toch voor een van mijn Dunhills kies als ik een greep in mijn pijpenrek doe.
Ik ben er van overtuigd dat andere merken zoals Winslow minstens zo goed roken maar die pijpvormen spreken me niet zo aan.
Ik heb ook een beetje het idee dat klassieke pijpmodellen van Big Ben, Stanwell, Savinelli etc. een soort van "kopieen" van Dunhills zijn.

[Winslow Collector]

Tja Arno. Ik merk dat het grotendeels ook met persoonlijke factoren te maken heeft. Waarvan de meeste niet rationeel in cijfertjes of gradaties te vangen zijn. Dat merk ik wel aan jouw antwoorden en de antwoorden van anderen, zoals zaken die Janneman al omschreef (een gevoel bij een pijp, weten dat het een bijzonder merk is, enz.) en zoals jij al schrijft dat je vrij vochtige tabak rookt en zo.

En helemaal terecht die emoties en irrationaliteit, denk ik. Juist een hobby als pijproken mag (MOET) een emotioneel element hebben, want zonder emotie is genieten niet mogelijk, lijkt mij.

Eerlijk is eerlijk: ik ben voor bepaalde merken gevallen omdat ze (a) perfect roken en (b) ik ze waanzinnig mooi vind.
(b) is natuurlijk al 100% emotie en irrationaliteit.
Maar ook (a) is een deel irrationaliteit, want mijn persoonlijke voorkeuren bepalen dat wel of niet perfect roken, inclusief mijn eigenaardigheden van zoete tabakken en wellicht andere eigenschappen die per roker verschillen.

Ik zit nu, tijdens het tikken van deze reactie, een Chacom jaarpijp 2011 te roken. Rookt prima, maar het (prachtige Cumberland) mondstuk ligt me net wat onprettiger in de mond en ik weet dat ik deze pijp morgen tijdens het reinigen speciaal moet aanpakken. Het rookkanaal in het mondstuk is nogal krap en ik moet daar een ander trucje met het ragertje uithalen. Hoe mierennøkerig het moge overkomen: zulke zaken bepalen mede mijn mening over die pijp. En die is zeker geen "100% tevreden". Doe ik hem daarom weg? Nee, ik houd hem. Zo ervaar ik de weldaad van andere pijpen, door af en toe een niet 100% pijpje te roken.

Rare jongen, die pijprokers.

[Winslow Collector]

Enne, estate pijpen kunnen ook een prima belegging zijn

Dat zal ik zeker niet bestrijden, Arno. Probleem is mijn onkunde en gebrek aan kennis over estate-pijpen en mijn gebrek om daar de waarde van in te zien. Misschien waag ik me daar in de toekomst nog weleens aan. Nu zoek ik het toch in bijzonderheden bij nieuwe pijpen. (en andere zaken waarvan ik pretendeer wél verstand van te hebben )

[smoking-rob]

@Arno: op Puffaway staat nog een Dunhill Bruyere uit 1976, wil je die niet hebben?

[Martin Romijn]

Grappig...deze discussie kom je op bijna alle pijprokersfora tegen. Tja, waarom kost een Ferrari zoveel meer dan een Opel ? Rijd íe ook zoveel x beter? Heeft alles te doen met emotie. Het gevoel dat de naam oproept. Ik heb 1 Dunhill, rookt fijn, prettig mondstuk...misschien wel één van mijn favotiete bits, mooie dunne fishtail. Rookt de pijp zoveel beter dan mijn andere ? hmm....Beter dan sommige...minder dan andere.... De pijp stelt me echter nooit teleur. Als ik ze rook geniet ik van hoe de pijp eruit ziet, hoe ze in de hand ligt, het verhaal dat er achter zit (hoe de pijp in mijn bezit kwam)...kortom...de algehele belevenis. Of ik voor de pijp die hier eerder in dit topic genoemd werd zoveel geld uit zou geven ? Hmm....als ik het makkelijk kon missen, waarom niet. Of 'ie het waard is? Denk het wel. Kwestie van vraag en aanbod. Het blijkt dat men het ervoor wil geven, dus vraagt men dergelijke bedragen..Adam Remington, Alex Florov, Peter Heeschen, Tonni Nielsen, Kurt Balleby, Kent Rasmussen om maar een paar namen te noemen, maken pijpen voor pittige prijzen....er is haast niet aan te komen omdat ze vaak razendsnel verkocht zijn

[Gypscoprotheres]

Ik heb zelf nog geen ervaring met dit merk, maar dit is ongetwijfeld marketing. Het imago vraagt om zo'n hoge prijs. Als ik de ervaringen van anderen lees, ga ik er van uit dat ze perfect gestroomlijnd en prima afgewerkt zijn. Dit telt natuurlijk ook mee, maar er zijn inderdaad veel pijpen die niet onderdoen aan een Dunhill (en dan spreek ik niet uit eigen ervaring, maar uit die van anderen), maar wel voor 1/3 van de prijs verkocht worden.

Iedereen kent het merk Dunhill als een exclusief merk dat pijpen voor een terecht of onterecht hoge prijs op de markt brengt. Het segment waar Dunhill zich op richt betaald die hoge prijs en ik zou het Dunhill niet aanraden om de prijs van hun pijpen te verlagen. Het aantal verkopen loopt terug, maar volgens mij heeft iedere pijpenmaker daarmee te maken...

Was of is Parker niet het voordeligere neefje van Dunhill? Als dat niet meer zo is, zou Dunhill meer winst kunnen maken door weer zo'n extra individueel merk op de markt te zetten voor prijzen tussen de € 100 en € 200.

Volgens mij ga ik een beetje off-topic... Wat ik duidelijk wilde maken is dat die hoge prijs het imago van Dunhill is en dat ze dat imago verliest op het moment dat ze pijpen goedkoper aan zal bieden.

(ik wil trouwens ook ooit een Dunhill hebben en zou er zeker één kopen als mijn salaris dat toe zou laten! Ik vind die klassieke modellen, de geschiedenis en toch ook een beetje het imago wel wat hebben)

[Arno]

@Arno: op Puffaway staat nog een Dunhill Bruyere uit 1976, wil je die niet hebben?

Eej Gypsco *hint*

[Gypscoprotheres]

@Arno: op Puffaway staat nog een Dunhill Bruyere uit 1976, wil je die niet hebben?

Eej Gypsco *hint*

Ik heb hem zien staan, maar ik zou dan zo'n typisch gezandstraald model willen. (voor een mooie grain zou ik het zoeken bij een ander merk, zoals bijvoorbeeld Winsløw, Mastro de Paja of één van de anderen merken die daar bekend om staan)

[smoking-rob]

@ Arno: helaas heb ik 'm zelf net gekocht, ik draaide er al een tijdje omheen, hopelijk vind je het niet ongepast na mijn aanbeveling.
De doorslag was mijn aanbod aan Ignoro om een gedeelte met VVV checques te kunnen betalen waardoor hij er iets meer aan overhield, hij ging daarmee akkoord.
Maar wat zeg je nu eigenlijk in jouw antwoord...?!!

[smoking-rob]

Ik zie het al, het is gericht op een ander forumlid met een heel moeilijke naam

[Jos]

Zo'n Dunhill Root Briar voor slechts 6.550,- euro?
De maker van de forumpijp 2012 en naar ik meen ook al van 2013 is bekend.
Wellicht dan voor de forumpijp 2014 Dunhill benaderen en zo nog wat korting op deze pijp krijgen?

[Mus]

Zelfs met 95% korting zou de Dunhill Root Briar meer kosten dan ik bereid ben om aan een pijp uit te geven. Om eerlijk te zijn vind ik de nerf van het hout vrij onbelangrijk bij de aanschaf van een pijp, en tot mijn schande moet ik bekennen dat ik een straight grain niet eens zo heel erg mooi vind. Daarnaast spreekt het model me totaal niet aan en vind ik de kleur van het mondstuk vloeken met de kleur van de kop.

Ik zou er eerder een voorstander van zijn om de PRF-jaarpijp te laten maken door de Koninklijke Elbert Gubbels

[Geloof]

niet hier dus

[Whitesnake]

Ik hou niet van Pokers Belgian maar deze vind ik zeer mooi!

[Terpentijn]

een mooie pijp! veel rookplezier en dit is voor mij ook één van de eerste pokers die ik echt wel mooi vind.

[Dukdalf]

Als we het heel strikt nemen is het volgens mij een cherrywood: de tige zit hoger dan de onderkant van de ketel. De naam heeft een lange geschiedenis die hier misschien niet op zijn plek is en misschien is dit al mieren****, maar een zeer fraaie pijp is het zeker.

[Paul Tummers]

In Aken bei Schneiderwind vind je ook een leuke collectie Dunhills, verder ook een zeer goed gesorteerde zaak voor de pijproker met een breed assoriment zowel van pijpen als tabak.

[Berend72]

Vandaag ben ik s wezen 'shoppen' naar pijpen... In de eerste winkel waar ik kwam viel mijn oog, zonder dat ik wist welk merk, op een smalle lange gebogen pijp. Het bleek een Dunhill te zijn met 2 prijskaartjes... van EUR 400,- nu voor EUR 200,-
Nog steeds een hoop euro's voor mij op dit moment, maar wie weet valt nu op dit moment iemand van zijn stoel!
Mocht iemand interesse hebben ik ben best bereid de pijp af te halen. Het betreft Dunhill nr. 4102, de kleur is beetje grijsgetint....

[Winslow Collector]

Ben afgelopen zaterdag naar Peter Heinrichs in Bergheim geweest. Om o.a. eens een pijp van het veel geroemde (en beroemde?) merk Dunhill te kopen.
De voorraad Dunhills in deze winkel bedraagt daar ruim meer dan 250-300 stuks. Ik wilde een recht model met 9 mm filter en dat was gemakkelijk te vinden. Sterker nog: ik had zelfs keus.

Het is een 4303F uit 2006 geworden en heb er € 438 voor betaald.

Plaatje kan ik er op mijn werk niet bijplaatsen, maar op de volgende link is hij wel te zien:
http://www.bollitopipe.it/dunhill-bruye ... anguage=en


Een zeer klassiek en eenvoudig model. Eigenlijk helemaal geen mooie pijp, maar ik wil gewoon de zo roemrucht gemaakte rookeigenschappen eens meemaken.
Voor deze prijs heb ik trouwens een Winsløw met een mooie straight grain en een (naar mijn mening) creatievere pijp. Maar goed, ik wist waar ik aan begon.

Dacht ik..., want bij thuiskomst bleek dat de filterkamer te klein was voor een 9 mm filter. Diameter was in orde, maar de lengte van de filterruimte niet. Dus ik moest, op deze "topkwaliteitspijp van het beroemdste merk" al eerst met een ruimer aan het werk, alvorens ik er een filter in kon doen.
Allemaal goed gelukt, maar niet passend bij een pijp van een flink eind in de 400 euro's.

Heb de pijp inmiddels 2 maal gerookt (inroken) en dat bevalt tot nu toe zeer goed. Meestal merk ik bij andere merken beperkingen t.o.v. mijn Winsløws, maar in dit geval niet.

Voorlopige conclusie:
Afwerking - zeer slecht, want ik moest al meteen met gereedschap aan de slag.
Rookeigenschappen tijdens inroken - zeer positief, zelfs de eerste rooksessie was smaakvol en eenvoudig comfortabel.

[robvoorburg]

WC & DC ?