Re: Dunhill Tabakken.
Geplaatst: 17 okt 2016 20:07
Vorige week was ik in Hamburg en had ´s avonds wat tijd voor mezelf. En wat doe je dan in een havenstad waar alle geneugten des levens ruimschoots voorhanden zijn? Juist: een goede tabakwinkel bezoeken. Mijn keus viel op tabacalera Hanseatica, waar ik een paar jaar geleden al eens naar binnen was gelopen. Destijds werd ik geplaagd door kortstondige maar hevige geldzorgen. Dat is inmiddels verleden tijd, dus nam ik mij voor dit keer toe te slaan.
De zaak is een handelspartner van Kohlhase & Kopp met een ruim assortiment aan eigen blends. Veel potten om te besnuffelen en daar was ik een tijdje mee zoet. Mijn keus viel uiteindelijk op twee blends met een behoorlijke flavour, maar daar gaat het hier niet over. Want tijdens het afrekenen viel mijn oog op het schap met merkentabak en daar ontwaarde ik een drietal onbekende Dunhill blikken.
Nu herinnerde ik mij ergens gelezen te hebben (waarschijnlijk hier op het voortreffelijke forum) dat Dunhill deze hefst met nieuwe blends op de markt zou komen. Even nagevraagd en jazeker, het betrof inderdaad deze soorten. Omdat de tabak net was binnengekomen was er zelfs van elke soort een geopend blik om aan te ruiken. Dat aanbod nam ik graag aan. De Dunhill tabakken die ik ken, en met genoegen rook, hebben allemaal een behoorlijk aandeel aan latakia. Terwijl de blikken tevoorschijn werden getoverd, bereidde ik mijn reukorgaan daarom innerlijk voor op een behoorlijke dosis van deze Syrische lekkernij. De verkoopster keek mij aandachtig aan bij het openen van het eerste blik (Ye Olde Signe). Nadat ik het papier had weggevouwen bewoog ik het blik verwachtingsvol in de richting van mijn neus en liet de geur inwerken. Mijn daaropvolgende gezichtsuitdrukking moet een rare mix van verbazing en teleurstelling hebben gehad, want de verkoopster schoot spontaan in de lach. Het was dan ook een flinke anticlimax ten opzichte van mijn verwachtingen. Weinig kracht, veel subtiliteit, geen latakia: dat kende ik van Dunhill nog niet. Ook het tweede blik (221 Baker St.) glansde door terughoudendheid op de eerste reuk.
Ja, haar chef was ook verbaasd geweest, meldde de verkoopster die -terecht- inschatte dat de waarschijnlijkheid, dat ik tot koop zou overgaan, minimaal geworden was. Maar als ik er prijs op stelde, zou ze mij graag een paar plukjes mee willen geven om thuis in alle rust te proeven. Dat aanbod nam ik graag aan. En om tenminste iets daarvoor terug te doen, schrijf ik deze recensie.
Drie ´nieuwe´ tabakken van Dunhill dus. Eigenlijk niet nieuw, want het zijn herintroducties van voormalige blends: "Dark Flake", "Ye Olde Signe" en "221 Baker St". Omdat ik van nature geen flake-roker ben, heb ik uitsluitend de laatste twee uitgeprobeerd. Links "Ye Olde Signe", rechts "221 Baker St."
"Ye Olde Signe", oud-Engels voor "The old sign" is een blend dat in 1915 op de markt kwam. Nu dus opnieuw, exact 101 jaar na dato. Het is een loose-cut met uitsluitend Virginia tabakken. De smaak is niet zeer intensief. Wat mij betreft eerder een tabak om zonder filter te roken. Dan ontvouwt het een eigen karakter. De rookeigenschappen zijn typisch voor Dunhill. Aanvankelijk wat lastig op gang te brengen, dan een langdurige, stabiele en koele rook- en smaakontwikkeling, tenslotte een opvallend kleine hoeveelheid lichtgekleurde as. De smaak is zeer complex, zoet en soms aangenaam hooiig. Een absolute aanrader voor iedereen die graag geniet van puur. De tabak is ook goed te roken in kleinere ketels. Wel op de temperatuur letten: wordt de tabak te heet, komt er direct een onaangename scherpte!
"221 Baker St." is een blend dat eind jaren zestig op de markt kwam. Hoewel "op de markt" met een korreltje zout kan worden genomen. Het was namelijk uitsluitend in de Dunhill winkel in Londen te koop. Nu, vijftig jaar later, dus wel in de handel verkrijgbaar. Een ribbon-cut met een grotere verscheidenheid aan donkere en lichte tabakken. Een traditionele engelse mixture met Virginia, Burley en Dark-fired Kentucky. Ook hier dus een grote complexiteit met de notige smaak van Burley en zwaardere Virginiasoorten. Een waar spektakel en een stuk krachtiger dan "Ye Olde Signe". Daardoor zeker ook geschikt voor het roken met filter. De tabak ontvouwt bij het roken een intensiteit die je bij het ruiken aan het blik voor onmogelijk houdt. En dat zonder latakia. Hoewel: in een derde proefgang stopte ik het in een pijp waar ik normaal gesproken zwaardere latakia blends mee rook en die combinatie deed het verassend goed.
Beide tabakken zijn geweldig in hun soort. Ze gaan zeker deel uitmaken van mijn voorraad en ik kan ze van harte aanbevelen!
link: http://tabacalera-hanseatica.de/
link: http://kohlhase-kopp.com/ceemes/
De zaak is een handelspartner van Kohlhase & Kopp met een ruim assortiment aan eigen blends. Veel potten om te besnuffelen en daar was ik een tijdje mee zoet. Mijn keus viel uiteindelijk op twee blends met een behoorlijke flavour, maar daar gaat het hier niet over. Want tijdens het afrekenen viel mijn oog op het schap met merkentabak en daar ontwaarde ik een drietal onbekende Dunhill blikken.
Nu herinnerde ik mij ergens gelezen te hebben (waarschijnlijk hier op het voortreffelijke forum) dat Dunhill deze hefst met nieuwe blends op de markt zou komen. Even nagevraagd en jazeker, het betrof inderdaad deze soorten. Omdat de tabak net was binnengekomen was er zelfs van elke soort een geopend blik om aan te ruiken. Dat aanbod nam ik graag aan. De Dunhill tabakken die ik ken, en met genoegen rook, hebben allemaal een behoorlijk aandeel aan latakia. Terwijl de blikken tevoorschijn werden getoverd, bereidde ik mijn reukorgaan daarom innerlijk voor op een behoorlijke dosis van deze Syrische lekkernij. De verkoopster keek mij aandachtig aan bij het openen van het eerste blik (Ye Olde Signe). Nadat ik het papier had weggevouwen bewoog ik het blik verwachtingsvol in de richting van mijn neus en liet de geur inwerken. Mijn daaropvolgende gezichtsuitdrukking moet een rare mix van verbazing en teleurstelling hebben gehad, want de verkoopster schoot spontaan in de lach. Het was dan ook een flinke anticlimax ten opzichte van mijn verwachtingen. Weinig kracht, veel subtiliteit, geen latakia: dat kende ik van Dunhill nog niet. Ook het tweede blik (221 Baker St.) glansde door terughoudendheid op de eerste reuk.
Ja, haar chef was ook verbaasd geweest, meldde de verkoopster die -terecht- inschatte dat de waarschijnlijkheid, dat ik tot koop zou overgaan, minimaal geworden was. Maar als ik er prijs op stelde, zou ze mij graag een paar plukjes mee willen geven om thuis in alle rust te proeven. Dat aanbod nam ik graag aan. En om tenminste iets daarvoor terug te doen, schrijf ik deze recensie.
Drie ´nieuwe´ tabakken van Dunhill dus. Eigenlijk niet nieuw, want het zijn herintroducties van voormalige blends: "Dark Flake", "Ye Olde Signe" en "221 Baker St". Omdat ik van nature geen flake-roker ben, heb ik uitsluitend de laatste twee uitgeprobeerd. Links "Ye Olde Signe", rechts "221 Baker St."
"Ye Olde Signe", oud-Engels voor "The old sign" is een blend dat in 1915 op de markt kwam. Nu dus opnieuw, exact 101 jaar na dato. Het is een loose-cut met uitsluitend Virginia tabakken. De smaak is niet zeer intensief. Wat mij betreft eerder een tabak om zonder filter te roken. Dan ontvouwt het een eigen karakter. De rookeigenschappen zijn typisch voor Dunhill. Aanvankelijk wat lastig op gang te brengen, dan een langdurige, stabiele en koele rook- en smaakontwikkeling, tenslotte een opvallend kleine hoeveelheid lichtgekleurde as. De smaak is zeer complex, zoet en soms aangenaam hooiig. Een absolute aanrader voor iedereen die graag geniet van puur. De tabak is ook goed te roken in kleinere ketels. Wel op de temperatuur letten: wordt de tabak te heet, komt er direct een onaangename scherpte!
"221 Baker St." is een blend dat eind jaren zestig op de markt kwam. Hoewel "op de markt" met een korreltje zout kan worden genomen. Het was namelijk uitsluitend in de Dunhill winkel in Londen te koop. Nu, vijftig jaar later, dus wel in de handel verkrijgbaar. Een ribbon-cut met een grotere verscheidenheid aan donkere en lichte tabakken. Een traditionele engelse mixture met Virginia, Burley en Dark-fired Kentucky. Ook hier dus een grote complexiteit met de notige smaak van Burley en zwaardere Virginiasoorten. Een waar spektakel en een stuk krachtiger dan "Ye Olde Signe". Daardoor zeker ook geschikt voor het roken met filter. De tabak ontvouwt bij het roken een intensiteit die je bij het ruiken aan het blik voor onmogelijk houdt. En dat zonder latakia. Hoewel: in een derde proefgang stopte ik het in een pijp waar ik normaal gesproken zwaardere latakia blends mee rook en die combinatie deed het verassend goed.
Beide tabakken zijn geweldig in hun soort. Ze gaan zeker deel uitmaken van mijn voorraad en ik kan ze van harte aanbevelen!
link: http://tabacalera-hanseatica.de/
link: http://kohlhase-kopp.com/ceemes/